Warning: unlink(online_g/44.193.80.126) [function.unlink]: No such file or directory in /home/nfadddij/www/main.php on line 802
Niezależne Forum Akademickie

www.nfa.pl/

:: AKCJA STUDENTÓW I ABSOLWENTÓW ARCHELOLOGII - Skarga do Rzecznika Praw Obywatelskich
Artykuł dodany przez: nfa (2005-02-23 18:02:36)


Rzecznik Praw Obywatelskich
Prof. dr hab. Andrzej Zoll
Al. Solidarności 77
00-090 Warszawa
Skarga
do Rzecznika Praw obywatelskich

Zgodnie z Art. 79., Art. 80. i Art. 208. Konstytucji Rzeczpospolitej oraz kierując się przeświadczeniem o głębokiej krzywdzie i niesprawiedliwości My niżej podpisani zwracamy się ze skargą dotyczącą niezgodności z Konstytucją Rzeczpospolitej Polski oraz Ustawą z dnia 26 czerwca 1974 Kodeks Pracy (z późniejszymi zmianami) treści rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004 roku w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych,
w szczególności:

§ 10..1.Badania archeologiczne mogą być prowadzone przez osoby, które posiadają tytuł zawodowy magistra uzyskany po ukończeniu wyższych studiów na kierunku archeologia oraz odbyły po ukończeniu tych studiów, co najmniej 12-miesiczną praktykę zawodową w zakresie tych badań.

2.Przy ustalaniu czasu trwania praktyki, o której mowa w ust.1, nie uwzględnia się uczestnictwa w badaniach archeologicznych prowadzonych metodą powierzchniową, nadzorów archeologicznych i rozpoznawania obiektów archeologicznych przy pomocy odwiertów oraz udziału w opracowywaniu zabytków ruchomych odkrytych w trakcie badań archeologicznych.

Rozporządzenie to według naszego przekonania łamie podstawowe wolności obywatelskie odnoszące się do wolności wyboru zawodu i pracy, i jest niezgodne z następującymi artykułami Ustawy Zasadniczej:

Art. 22.
Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny.

Art. 24.
Praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy.

Art. 32.
1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.
2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Art. 65.
1. Każdemu zapewnia się wolność wyboru i wykonywania zawodu oraz wyboru miejsca pracy. Wyjątki określa ustawa.


Rozporządzenie Ministra Kultury § 10..1.i 2 niezgodne jest także z Ustawą Kodeks Pracy w
szczególności z:
Art. 113. Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy – jest iedopuszczalna.

§ 10..1.i 2 Rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004 roku określa zasady uzyskiwania uprawnień zawodowych dotyczących prowadzenia badań oraz prac archeologicznych. Rozporządzenie to w konsekwencji § 10 uzależnia uzyskanie uprawnień archeologicznych od obowiązku odbycia 12 miesięcznych praktyk terenowych o charakterze uczestnictwa w pracach wykopaliskowych. Przepis ten dotyczy osób po studiach, które uzyskały już zawodowy tytuł archeologa i w ramach studiów wyższych posiadają już odbytą praktykę zawodową wynikającą z programu nauczania na kierunku zawodowym archeologia.

Intencją twórców tego przepisu miała być poprawa zawodowego i merytorycznego przygotowania osób odpowiedzialnych za prowadzenie badań archeologicznych. W rzeczywistości przepis ten skutecznie zablokował zawodowy start absolwentów archeologii i w opinie niżej podpisanych służy obecnie jedynie partykularnym celom wąskiej grupy obywateli posiadających zawodowe uprawnienia archeologiczne. W opinii niżej podpisanych obowiązek odbycia 12 miesięcy praktyk będących w rzeczywistością obowiązkiem 12 miesięcznego udziału w wykopaliskowych badaniach archeologicznych jest nieuzasadniona. Rozporządzenie nie określa charakteru praktyki, np. czy miałaby to być praca umysłowa, w charakterze dokumentalisty, czy może praca fizyczna. Określa jedynie, poprzez wykluczenie, rodzaj tych praktyk. W przedstawionym charakterze rzeczowa praktyka zawodowa nie różni się w niczym od praktyki zawodowej wymaganej od studentów, zgodnie z programem nauki na kierunku archeologia.

W tym miejscu pragniemy Rzecznikowi zwrócić uwagę, iż za merytoryczny poziom wykształcenia zawodowego odpowiadają uczelnie wyższe kształcące w kierunku archeologia i to one odpowiedzialne są za poziom kształcenia przyszłej kadry zawodowej w dziedzinie archeologii. Kończąc studia wyższe magisterskie absolwent potwierdza swoje przygotowanie zawodowe złożeniem przed komisją państwową egzaminu „magisterium”. Obowiązek odbycia po studiach dodatkowych praktyk zawodowych podważa ów merytoryczny poziom kształcenia wyższych uczelni. Niewykluczone, iż wnioskodawcy tworząc niniejszy przepis kierowali się przeświadczeniem niewystarczającego przygotowania zawodowego absolwentów archeologii, zwłaszcza wobec obserwowanej tendencji nieustannie rosnącej ilości naboru kandydatów na kierunek archeologia -nabierającej charakteru naboru komercyjnego (nawet do przeszło 150 osób na dany rok studiów w ramach tylko jednej z ponad 10 uczelni, jakie obecnie nauczają tego zawodu w naszym kraju). Niedostosowanie ilości kształconej kadry do faktycznego dużo niższego zapotrzebowania rynku na archeologów w Naszej opinii nie może tłumaczyć wprowadzania przepisów selekcyjnych ograniczających ten napływ jako formy ochrony przed konkurencją młodego pokolenia. Przepis ten łamie wymienione wcześniej Artykuły Konstytucji Rzeczpospolitej oraz przepisy Ustawy Kodeks Pracy.

Przepis ten w sposób niezwykle skuteczny ograniczył wolność wyboru i wykonywania zawodu archeologa oraz wyboru miejsca pracy, ogranicza także wolność działalności gospodarczej. Powodem takiego ograniczenia jest fakt, iż wykopaliskowa praktyka archeologiczna wskazana przez wykluczenie innych form archeologicznej praktyki zawodowej jako jedyna dopuszczalna forma odbycia praktyki zawodowej ma charakter pracy sezonowej, głównie realizowanej w miesiącach letnich. W efekcie możliwość szybkiego uzyskania uprawnień zawodowych mają wyłącznie nieliczni. Perspektywa kilkuletniego zdobywania wymaganych 12 miesięcy praktyk zawodowych z przyczyn społeczno-ekonomicznych skutecznie pozbawia możliwości samorealizacji zawodowej większości absolwentów archeologii. Celem dwudziesto -kilku letnich osób kończących studia jest znalezienie stałej pracy oraz założenie rodziny, nie zaś dorywcze, kilkumiesięczne prace mające na celu uzyskanie uprawnień zawodowych. Społeczny koszt realizacji takich praktyk zawodowych jest w naszym odczuciu zbyt duży, jest przyczyną powszechnej rezygnacji absolwentów archeologii z wyuczonego zawodu zwłaszcza w obliczu konieczności utrzymania własnych gospodarstw domowych. Ze względu na konieczność zapewnienia podstaw bytowania socjalnego na realizację tak określonych praktyk zawodowych pozwolić sobie mogą wyłącznie osoby dobrze sytuowane gotowe pozostawać przez kilka kolejnych lat bez stałej pracy.

W konsekwencji realizacji tego przepisu olbrzymia większość zdolnych i ambitnych młodych osób ze względu na swój wiek i zamożność pozbawiona jest możliwości uprawiania zawodu archeologa. Fakt ten ma niemały wpływ na deprecjacje zawodu archeologa. Brak konkurencji na rynku badań archeologicznych ze strony dobrze wykształconej, obeznanej w najnowszych osiągnięciach techniki młodzieży jest przyczyną nie tylko braku rozwoju, ale wręcz stagnacji całej dziedziny, co się bezpośrednio przekłada na coraz gorszy stan ochrony Polskiego Dziedzictwa Narodowego w szczególności Dziedzictwa Archeologicznego.

Dodatkowo pragniemy zwrócić uwagę, iż z poziomu oraz jakości przeprowadzonych prac badawczych rozlicza archeologa posiadającego uprawnienia zawodowe bezpośrednio Wojewódzki Konserwator Zabytków, który każdorazowo wydaje zgodę na prowadzenie badawczych prac archeologicznych Art. 36.1.5) Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W wydanej zgodzie na prowadzenie archeologicznych prac badawczych Konserwator Zabytków określa wymagania dotyczące prowadzonych prac (§ 3, 4 i 5 Rozporządzenia ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004), po zakończeniu prac badawczych odpowiednie służby ochrony zabytków podległe Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków przyjmują od archeologa sprawozdanie i dokumentacje techniczną rozliczając go z wykonanej pracy. W każdej chwili Konserwator Zabytków ma prawo do kontroli terenowej oraz w wypadku stwierdzenia nieprawidłowości do cofnięcia zgody na prowadzenie prac badawczych, łącznie z prawem do pociągnięcia do odpowiedzialności zarówno administracyjnej jak i karnej osób prowadzących badania archeologiczne.

W świetle przedstawionych procedur zawodowej weryfikacji standardu prowadzonych prac archeologicznych ograniczenie napływu zawodowego absolwentów uczelni o kierunku archeologia jest niezrozumiała, bowiem ustawodawca przewidział odpowiednie procedury kontrolne określające merytoryczną ocenę pracy archeologa. Procedury te są powszechnie realizowane i akceptowane przez zawodowe środowisko archeologów. W naszym odczuciu utrudnienia zawodowego startu absolwentów wynikające z obowiązku odbycia 12 miesięcy praktyk zawodowych w celu uzyskania uprawnień zawodowych są niezrozumiałe i stosowanie ich tłumaczy jedynie chęć świadomej dyskryminacji zawodowej.

Intencją niżej podpisanych nie jest zamiar likwidacji obowiązku odbycia archeologicznej praktyki zawodowej, jako gwaranta przygotowania zawodowego, lecz umożliwienie startu zawodowego absolwentom archeologii. Dlatego skarżąc do Rzecznika Praw Obywatelskich zapis rozporządzenia Ministra Kultury dotyczący praktyki zawodowej oczekujemy zmiany prawa w ten sposób, aby określona w Rozporządzeniu praktyka zawodowa w wymiarze 12 miesięcy została zachowana, lecz aby mogła być realizowana nie od chwili ukończenia studiów, ale od ich rozpoczęcia z zachowaniem pozostałych kryteriów oceny przygotowania zawodowego określonymi w rozporządzeniu Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004r. Dzięki wprowadzonej zmianie przepis ten stałby się rzeczywistym narzędziem kształtowania dobrze przygotowanej kadry zawodowej w archeologii nie zaś narzędziem ograniczającym napływ zawodowy do zawodu archeologa - łamiący zarówno podstawowe prawa obywatelskie zapewnione w Konstytucji Rzeczpospolitej jak postanowienia Ustawy Kodeks Pracy. Wprowadzona zmiana umożliwi godną samorealizację zawodową w niczym nie uchybiając wymaganiom dotyczącym właściwego przygotowania zawodowego archeologów kończących wyższe studia zawodowe. Z wyrazami Szacunku


Skarga do Rzecznika Praw obywatelskich – lista podpisów

nr imię i nazwisko
adres korespondencyjny
nr dowodu osobistego
nr PESEL
podpis

Podstawa prawna skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich:
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.

Art. 79.
1. Każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone, ma prawo, na
zasadach określonych w ustawie, wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego
w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na
podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzeka ostatecznie o jego wonnościach lub prawach albo o jego obowiązkach określonych w Konstytucji.

Art. 80.
Każdy ma prawo wystąpienia, na zasadach określonych w ustawie, do Rzecznika
Praw Obywatelskich z wnioskiem o pomoc w ochronie swoich wolności lub praw
naruszonych przez organy władzy publicznej.

Art. 208.
1. Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.
2. Zakres i sposób działania Rzecznika Praw Obywatelskich określa ustawa.


Przyłącz się do akcji studentów i absolwentów archeologii.
Krótkie wytyczne „Instrukcja obsługi”
1. Jeśli zgadzasz się z treścią - należy wydrukować, wpisać swoje dane, nr dowodu osobistego i PESEL a na koniec podpisać, przez siebie oraz w ten sam sposób przez wszystkich zainteresowanych w Twoim gronie.

2. Zakupić kopertę i znaczek pocztowy za 1.30 zł (gdy jest więcej stron z podpisami należy zważyć list na poczcie i dokleić ewentualne znaczki dopłaty – poczta może nie dostarczyć przesyłki!) i wysłać na adres:

Rzecznik Praw Obywatelskich
Prof. dr hab. Andrzej Zoll
Al. Solidarności 77
00-090 Warszawa

Uwagi:

1. Treść listu nie jest obligatoryjna, każdy obywatel ma prawo napisać taki list toteż ewentualne zmiany są jak najbardziej dopuszczalne (byle z głową).

Sposób rozpowszechniania:

Indywidualny – każdy sam sobie drukuje, sam podpisuje przez siebie swoich bliskich, przyjaciół i znajomych a następnie wysyła do Rzecznika Praw Obywatelskich.
Zorganizowany – np. w ramach zbierania podpisów w sposób planowy i publiczny zarówno przez osoby indywidualne jak i stowarzyszone np. w Samorządzie studentów.

Sposób informowania:
„Plotka” – każdy zainteresowany stara się powiadomić o tej akcji jak najwięcej osób, które także mogą być zainteresowane wysłaniem listu tej treści – najlepsze jest info wysłane e-mailem z treścią listu i tą instrukcją.
Każdy może wydrukować sobie taki list i wywiesić gdzieś w miejscu publicznym np. na tablicy ogłoszeń na uczelni, muzeum, bibliotece itp. (zasypmy tym listem instytucje archeo! a potem Rzecznika Praw Obywatelskich).
Umieścić treść listu na stronie internetowej, opublikować w lokalnej gazecie lub czasopiśmie, w miarę własnych możliwości zainteresować prasę i telewizję.
Rozpropagować na listach dyskusyjnych dotyczących archeologii i historii oraz w miejscach poświęconych obronie praw obywatelskich.
Według własnej inwencji i pomysłów.

Jeśli się nic nie zrobi to na pewno sytuacja absolwentów archeologii się nie polepszy, ta akcja to akt rozpaczy - nic nie tracimy.
Powodzenia.



adres tego artykułu: www.nfa.pl//articles.php?id=62