5.Wprowadzenie ECTS
System ten, znany obecnie jako Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów Kredytowych, ECTS, powstał jako narzędzie umożliwiające „przenoszenie” wyników nauczania pomiędzy uczelniami dla potrzeb międzynarodowej wymiany studentów. Obecnie jego zastosowanie jest znacznie szersze, a przede wszystkim ma on (ECTS) zupełnie nowe znaczenie – jako system powiązany z efektami kształcenia (patrz wyżej) których osiągnięcie wymaga odpowiedniego nakładu pracy studenta. Niestety, ciągle jeszcze w wielu polskich uczelniach liczba punktów kredytowych ustalana jest mechanicznie, w proporcji do ilości przedmiotów w danym semestrze i ilości godzin zajęć.
Istota systemu transferu i akumulacji punktów kredytowych oznacza bowiem w gruncie rzeczy znacznie więcej niż… transfer i akumulację punktów. Opiera się ona na kilku, następujących logicznie po sobie, elementach :
zdefiniowaniu efektów kształcenia dla każdego przedmiotu, grupy przedmiotów, semestru i całego cyklu kształcenia;
ścisłym określeniu niezbędnego (z punktu widzenia tych efektów) całkowitego nakładu pracy (przeciętnego) studenta, z nieodzownym udziałem zainteresowanych studentów;
zbudowaniu planu studiów w oparciu o ten nakład pracy tak, aby roczny nakład nie przekroczył 1500 – 1800 godzin (średni nakład pracy studentów w UE wynosi obecnie 1520 godzin);
poprawnej organizacji dydaktyki, polegającej między innymi na przypisywaniu odpowiedniej ilości punktów odpowiednim przedmiotom i typom zajęć, zaliczaniu semestrów i rejestrowaniu studentów po stwierdzeniu osiągnięcia przez studenta zamierzonych wyników, uwzględnianiu dorobku punktowego osiągniętego w różnych uczelniach i w różnych okresach życia (kształcenie przez całe życie) a także w trakcie kształcenia „na odległość”, e-learningu, etc.
Funkcjonowanie ECTS opiera się na pięciu następujących zasadach :
roczny nakład pracy studenta studiów stacjonarnych wynosi od 1500 do 1800 godzin i odpowiada 60 punktom kredytowym, co daje od 25 do 30 godzin na jeden punkt kredytowy;
punkty kredytowe otrzymuje się jedynie po zakończeniu (z pozytywnym wynikiem) danego przedmiotu i osiągnięciu, zakładanych dla tego przedmiotu, efektów kształcenia;
nakład pracy studenta obejmuje wszystkie formy (ilość godzin zajęć zorganizowanych w uczelni; czas poświęcony na naukę w domu, bibliotece etc.; czas potrzebny do sporządzenia raportów, sprawozdań i projektów; czas zużyty na przygotowania do zaliczeń i egzaminów oraz czas poświęcony na ich zdawanie;
wszystkie typy studiów (stacjonarne, zaoczne) wymagają do swego pomyślnego zakończenia zgromadzenia takiej samej liczby punktów : od 180 do 240 punktów w pierwszym cyklu kształcenia i od 90 do 120 punktów w drugim cyklu;
punkty przyporządkowywuje się wszystkim komponentom planu studiów.
Jak widać z powyższego, plany studiów należy budować w oparciu o efekty kształcenia i wymagany dla ich osiągnięcia nakład pracy, mierzony punktami kredytowymi. Oznacza to w praktyce, zdaniem autora, konieczność przebudowy planów studiów (a w części także programów nauczania) w większości działających w Polsce uczelni.
strony: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
|
Kontakt z Redakcją NFA 
