Jestem niezmiernie wdzięczny Panu Profesorowi za stworzenie Niezależnego Forum Akademickiego. W pełni zgadzam się z treścią listu pt:, "Dajemy szansę?" przesłanego do Prof. Janusza Tazbira - Przewodniczącego Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych. Czytając ten list, jak również artykuły Prof. Piotra Jaroszyńskiego z cyklu "W kolejce po tytuł" - czuję , że odzyskuję równowagę ciała i ducha, zaczynam stać pewnie na nogach.
Chciałbym przedstawić moje doświadczenie z CK, gdzie w 1991r moje epokowe odkrycie naukowe w dziedzinie otoneurologii, w sposób kapturowy, przy rażącym złamaniu obowiązującego prawa, zostało zamordowane.
Jestem absolwentem Wojskowej Akademii Medycznej z 1969r. Do partii politycznych przed 1998r i po 1998r nigdy nie należałem. W 1980r mocno zaangażowałem się w ruch społeczny "Solidarność". Rozpoczynając specjalizację z otolaryngologii w Klinice Laryngologicznej WAM w Łodzi pod kierunkiem Prof. Borsuka, w ramach badania układu równowagi zetknąłem się z bardzo trudnymi problemami otoneurologii klinicznej. Pomimo rozwoju tej dyscypliny od prawie 200 lat, to nieznane są podstawowe wiadomości z zakresu fizjologii i patologii błędnika i móżdżku. Od tej pory zacząłem naukowe szperanie po zakątkach układu równowagi. Koniecznie chciałem znaleźć wytrych lub szyfr pozwalający na odkrycie tajemnic tego zmysłu. Zgodnie ze słynnym stwierdzeniem Maxwella - cyt. "aby młodzi naukowcy nie bali się burzyć utartych prawd, uznanych autorytetów"- rozpocząłem badania w dziedzinie otoneurologii od podstaw, czyli uprawiałem naukę sensu stricto. W założeniach uznałem, że podstawą rozszyfrowania tego układu będzie dokładne poznanie odruchów przedsionkowo-móżdżkowo-rdzeniowych w izolowanych uszkodzeniach błędnika i półkul móżdżku. W oparciu o obserwacje poczynione przez Ewalda w 1892r, wymyśliłem własną próbę dynamiczną, wahadłowego chodu w miejscu do diagnostyki uszkodzeń błędników i móżdżku. Pierwszy etap dotyczył oceny przydatności mojego testu w diagnostyce uszkodzeń obwodowych narządu równowagi, czyli błędnika. W 1978r uzyskałem stopień doktora nauk medycznych w WAM pod kierunkiem Prof. Latkowskiego na podstawie rozprawy "Badania nad przydatnością zmodyfikowanego testu Unterbergera w określaniu zmysłu równowagi". W tamtym czasie mój Promotor nie wyraził jeszcze zgody na określenie -"moja próba dynamiczna". W dalszych pracach publikowanych w literaturze naukowej test ten znajduje się już pod nazwą "własna próba dynamiczna". Dalszy etap moich badań dotyczył oceny sprawności układu równowagi u chorych z izolowanymi uszkodzeniami półkul móżdżku.