6. Karta – wyznacznik dobrej praktyki
Oprócz uproszczenia systemu awansu akademickiego, negatywne praktyki pozwoliłoby ukrócić wprowadzenie w życie zaleceń Europejskiej Karty Praw Naukowców. Karta zawiera tak podstawowe zalecenia, jak: zatrudnianie młodych naukowców na podstawie jawnych konkursów, tj. na podstawie kryteriów merytorycznych, a nie genetyczno-towarzyskich, ocenianie pracowników naukowych na podstawie uzyskanego dorobku zawodowego, prawo do poznania kryteriów stosowanych przez komisje konkursowe, komisje oceniające i komisje grantowe, możliwość odwołania od uzyskanej oceny, wprowadzenie instytucji niezależnego mediatora akademickiego, który gwarantowałby lepsze niż dotychczas przestrzeganie praw pracowników naukowych.
7. Prawa pracownicze
Stan przestrzegania praw pracowniczych na uczelniach należy uznać za niedostateczny. Powszechne zjawiska to zabroniony przez Kodeks Pracy mobbing i blokowanie awansu. Znane są też przypadki niszczenia warsztatu pracy przez przełożonych. Sprawy te rzadko znajdują satysfakcjonujący finał w sądzie ze względu na niedoskonałość obowiązującego prawa. Również dlatego, że przeciwko uznanym autorytetom akademickim staje pozbawiona jakiegokolwiek wsparcia, gnębiona latami ofiara, która pozbawiona była możliwości zebrania przekonującego materiału dowodowego. Sąd nie zna specyfiki środowiska uczelnianego, a dokumentacja wieloletniego sporu najczęściej nie istnieje. Z podobnych względów nie zdarza się, by szykanowany pracownik wniósł przeciw przełożonemu skargę do uczelnianej komisji dyscyplinarnej lub komisji etyki, choć teoretycznie ma takie prawo. Choć etyka w nauce jest bardzo ważna, wszelkie nieetyczne postępki przełożonych względem podwładnych pozostają bezkarne. Rozwiązywanie nabrzmiałych problemów ułatwiłoby wprowadzenie instytucji mediatora znającego specyfikę środowiska akademickiego .
8. Jawność, lustracja i dekomunizacja
Uzdrowieniu sytuacji na uczelniach sprzyjałoby również przeprowadzenie lustracji i dekomunizacji, połączone z ujawnieniem dorobku naukowego, stanowiącego podstawę nadania stopni oraz tytułów. Postulat ten jest szczególnie istotny w przypadku przedstawicieli nauk humanistycznych. Stworzenie elektronicznej bazy dorobku zawodowego polskich naukowców pozwoliłoby na rzetelną i zobiektywizowaną ocenę ludzi nauki.
Khmara
strony: [1] [2] [3]
|